پرهیز از خودپسندی
06 مرداد 1397 توسط حديث روندي
احمد بن نجم از امام رضا (علیه السلام) در مورد خودپسندی پرسید و امام فرمود: «عَنِ العُجْبِ الذی یُفْسِدُ العَمَلَ فقالَ (علیه السلام) للْعُجبِ دَرجاتٌ مِنها انْ یزَینَ للْعَبدِ سُوءُ عَملِهِ فَیراهُ حَسناً فَیعْجِبَهُ و یَحسبَ أنَّهُ یحْسِنُ صُنعاً و منِها انْ یؤمِنَ العَبدُ بِرّبه فَیمُنَّ علی الله وَ للهّ المِنَّهُ عَلیهِ فیهِ» خودپسندی عمل را فاسد می‌كند؛ سپس فرمود: عجب درجاتی دارد، از آن جمله این است كه شخص، عمل بد خود را خوب انگارد و خوشش بیاید و خیال كند كار خوبی كرده و نوع دیگر آن اینكه شخص با ایمانی كه به خدا ایمان آورده، بر خدا منت داشته باشد، با اینكه خدا بر او در دینش منت دارد.
مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحارالانوار، ج75، ص 336.