بوی یاس

تاثیرى كه حادثه كربلا و قیام حسین بن على‏«ع‏» بر اندیشه مردم جهان،حتى غیرمسلمانان داشته،بسیار است.عظمت قیام و اوج فداكارى و ویژگیهاى دیگر امام و یارانش‏سبب شده كه اظهار نظرهاى بسیارى درباره این نهضت و حماسه آفرینان عاشورا داشته‏باشند.نقل سخنان همه آن كسان كتاب قطورى مى‏شود.بویژه كه برخى از نویسندگان‏غیر مسلمان مستقلا كتاب درباره این حادثه نوشته‏اند.در اینجا تنها تعدادى اندك از این‏نظرها(از مسلمانان و غیر مسلمانان)آورده مى‏شود:. }

مهاتما گاندى(رهبر استقلال هند) :

من زندگى امام حسین،آن شهید بزرگ اسلام ابدقت‏خوانده‏ام و توجه كافى به صفحات كربلا نموده‏ام و بر من روشن شده است‏كه اگر هندوستان بخواهد یك كشور پیروز گردد،بایستى از سرمشق امام حسین‏پیروى كند.

محمد على جناح(قاعد اعظم پاكستان) :

هیچ نمونه‏اى از شجاعت،بهتر از آنكه امام‏حسین از لحاظ فداكارى و تهور نشان داد در عالم پیدا نمى‏شود.به عقیده من تمام‏مسلمین باید از سرمشق این شهیدى كه خود را در سرزمین عراق قربان كردپیروى نمایند.

چارلز دیكنز(نویسنده معروف انگلیسى) :

اگر منظور امام حسین جنگ در راه‏خواسته‏هاى دنیایى بود،من نمى‏فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه اوبودند؟پس عقل چنین حكم مى‏نماید كه او فقط بخاطر اسلام،فداكارى خویش راانجام داد.

توماس كارلایل(فیلسوف و مورخ انگلیسى) :

بهترین درسى كه از تراژدى كربلا مى‏گیریم، اینست كه حسین و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند.آنها با عمل‏خود روشن كردند كه تفوق عددى در جایى كه حق با باطل روبرو مى‏شود اهمیت‏ندارد و پیروزى حسین با وجود اقلیتى كه داشت،باعث‏شگفتى من است.

ادوارد براون(مستشرق معروف انگلیسى) :

آیا قلبى پیدا مى‏شود كه وقتى درباره كربلاسخن مى‏شنود،آغشته با حزن و الم نگردد؟حتى غیر مسلمانان نیز نمى‏توانندپاكى روحى را كه در این جنگ اسلامى در تحت لواى آن انجام گرفت انكار كنند.

فردریك جمس :

درس امام حسین و هر قهرمان شهید دیگرى این است كه در دنیااصول ابدى عدالت و ترحم و محبت وجود دارد كه تغییر ناپذیرند و همچنین‏مى‏رساند كه هر گاه كسى براى این صفات مقاومت كند و بشر در راه آن پافشارى‏نماید،آن اصول همیشه در دنیا باقى و پایدار خواهد ماند.

ل.م.بوید

در طى قرون،افراد بشر همیشه جرات و پردلى و عظمت روح،بزرگى‏قلب و شهامت روانى را دوست داشته‏اند و در همینهاست كه آزادى و عدالت‏هرگز به نیروى ظلم و فساد تسلیم نمى‏شود.این بود شهامت و این بود عظمت امام‏حسین.و من مسرورم كه با كسانى كه این فداكارى عظیم را از جان و دل ثنامى‏گویند شركت كرده‏ام،هر چند كه 1300 سال از تاریخ آن گذشته است.
من زندگى امام حسین،آن شهید بزرگ اسلام ابدقت‏خوانده‏ام و توجه كافى به صفحات كربلا نموده‏ام و بر من روشن شده است‏كه اگر هندوستان بخواهد یك كشور پیروز گردد،بایستى از سرمشق امام حسین‏پیروى كند
عاشورا

واشنگتن ایروینگ (مورخ مشهور آمریكایى) :

براى امام حسین‏«ع‏»ممكن بود كه‏زندگى خود را با تسلیم شدن اراده یزید نجات بخشد،لیكن مسؤولیت پیشوا ونهضت بخش اسلام اجازه نمى‏داد كه او یزید را بعنوان خلافت بشناسد.او بزودى‏خود را براى قبول هر ناراحتى و فشارى به منظور رها ساختن اسلام از چنگال‏بنى امیه آماده ساخت.در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشك و در روى ریگهاى‏تفتیده عربستان،. روح حسین فنا ناپذیر است.اى پهلوان و اى نمونه شجاعت و اى‏شهسوار من،اى حسین!

توماس ماساریك :

اگر چه كشیشان ما هم از ذكر مصائب حضرت مسیح مردم رامتاثر مى‏سازند،ولى آن شور و هیجانى كه در پیروان حسین‏«ع‏»یافت مى‏شود درپیروان مسیح یافت نخواهد شد و گویا سبب این باشد كه مصائب مسیح در برابرمصائب حسین‏«ع‏»مانند پر كاهى است در مقابل یك كوه عظیم پیكر.

موریس دوكبرى :

در مجالس عزادارى حسین گفته مى‏شود كه حسین، براى حفظ شرف و ناموس مردم و بزرگى مقام و مرتبه اسلام،از جان و مال و فرزند گذشت وزیر بار استعمار و ماجراجویى یزید نرفت. پس بیایید ما هم شیوه او را سرمشق‏قرار داده، از زیردستى استعمارگران خلاصى یابیم و مرگ با عزت را بر زندگى باذلت ترجیح دهیم.