بوی یاس

در علقمه صدايِ دو مادر به تو رسيد

شرمندگي من دوبرابر به تو رسيد

باب الحوائج ِ همه يِ خيمه هايِ من

سقايي حريم ِ پيمبر به تو رسيد

من تشنه يِ دوباره برادر شنيدنم

حالا صدا بزن كه برادر به تو رسيد

از دست دادنِ تو مرا ورشكست كرد

باشد، ولي شفاعت محشر به تو رسيد

فهميده اند كشتن تو كشتن من است

بيهوده نيست اينهمه لشگر به تو رسيد

نذرت قبول، خوب فدايِ علي شدي

هر كينه اي كه ماند ز خيبر به تو رسيد

فرقَت عمود خورد، عمودِ حرم شكست

ارثِ سر ِ شكسته يِ حيدر به تو رسيد

وقتي سر ِ تو بند نشد رويِ نيزه ها

بي معجري به خيمه و معجر به تو رسيد

قبر تو كوچك است، گناهِ رباب چيست؟!

ميگشت در پي ِ علي اصغر به تو رسيد

وقتي شهيدها سرشان رو به نيزه شد

تنها سر ِ تو بود به پهلو به نيزه شد

ماهواره، بی حجابی ، موسیقی ،تحریک کننده و عوامل تحریک کننده => تحریک شهوت و هوس=>

دوستی های حرام=>نداشتن امنیت در رابطه و امکان از دست دادن فرد مقابل=>نداشتن آرامش=>

 ازبین رفتن وفا و افزایش جدایی و طلاق =>ازبین رفتن ایمان و خط قرمز ها=>

ازبین رفتن فضایل انسانی و عشق و ارتباط با خدا و انسانیت =>

غلبه شهوت و حیوانیت و هوس بر وجود انسان به جای عقل و ایمان=> انجام اعمال حیوان گونه=>

داشتن جامعه ای ناامن شبیه جنگل که هرکس فکر خودش هست و برای لذت دیگری را میدرد 

و کسی هم کمک به کسی نمی کند=>خدشه دار شدن احساسات=>خود و هوس پرستی=>

ترسویی=>نداشتن آرامش=>تنهایی=> خشونت و ارضا نشدن و افراط در هوس ها=>روانی شدن=>

غم بی پایان=>بالارفتن خودکشی و طلاق و افسردگی=>زندگی بدتر از مرگ=>

رفتن و بردن بعضی ها به جهنم!

چند نکته:

1-شهوت و هوس زیباست و موجب ازدواج و افزایش عشق می شود اما هنگامی که غلط استفاده اش کردیم

و آن را پرستیدیم ما را به گمراهی و بدبختی می کشاند.

تنها خداست که لایق پرستش است و

پرستشش ما را بدبخت نمی کند.

سختی بهتر از بدبختی است.

اگرهم اشتباه کرده ایم راه برگشت به سمت خدا هست اما دیر نکنیم

که او از توبه بنده اش شاد می شود.

2-بی حجابی برآمده از مشکلات و عامل مشکلات دیگر است.

ولی باید صبر کرد و به خدا امید بست.

3-اعتبار فرد به داشته های زود گذر دنیوی نیست بلکه

به تصمیم ها و پرهیزگاری ها و انسانیتش هست پس با پرستش شهوت آنان را نفروشیم.

صبر بر طاعت بهتر از پرستیدن غیر خدا و ذلت است.

مرگ بهتر از حیوان شدن است و راه درست رفتن بهترین.

از خدا کمک جوییم که او یاور مومنان است و صبر کنیم.

4-دین ما یعنی عشق به آدما با شیوه های عقلی.

پس با بد حجابی و هوس زندگی آدما رو خراب نکنیم.

پیامبر(ص):

سوگند به آن کس که جانم در دست اوست، کسی جز اهل ترحم به بهشت نمی رود.

عرض کردند:«همه ما دل رحم و مهربانیم»

فرمودند:نه،مگر آن گاه که به عموم مردم رحم کنید.

کنزالعمال،ح5989

 عاشورا از ریشة عشر به معنای ده و دهم و تاسوعا از ریشه تسع به معنای نه و نهم است .

این لفظ فقط بر نهمین و دهمین روز محرم اطلاق شده است.

به لحاظ آن که حوادث مهم کربلا در روز نهم و دهم ماه محرم الحرام اتفاق افتاد، این دو روز را برجسته تر نموده و به نام تاسوعا و عاشورا یعنی روز نهم و دهم محرم الحرام در فرهنگ مسلمانان به ویژه شیعیان از جایگاه خاصی بهره مند شد.

ابن اثیر در کتاب «نهایه» میگوید: «عاشورا یک اسم اسلامی است» .(1)

همین مطلب را طریحی در «مجمع البحرین» گفته است. (2)

البته پیش از واقعه کربلا ، هم پیامبر اسلام(ص) و هم حضرت علی(ع) شهادت امام حسین(ع) را در کربلا پیشگویی کرده بودند. امام حسین(ع) نیز شهادت خود را پیشگویی کرده، به برخی از پیامبران پیشین نیز شهادت آن حضرت وحی شده بود. (3).

پس از آن که حضرت امام در کربلا به شهادت رسید، روز عاشورا میان مردم به روز حزن و اندوه شناخته شد و شیعیان علی(ع) آن روز را روز عزا و عزاداری قرار دادند . از این رو به نام عاشورای حسینی شهرت یافت.

امام صادق(ع) فرمود: و أمّا یوم عاشورا فیوم أصیب فیه الحسین(ع) صریعاً بین أصحابه و أصحابه حوله صرعی عراة؛(4) عاشورا روزی است که حسین(ع) میان یارانش کشته شد و بر زمین افتاد. یاران او نیز پیرامون او به خاک افتاده و عریان بودند.

روز نهم محرّم، تاسوعای سال 61 هجری امام حسین و یارانش در محاصرة نیروهای دشمن بودند. در این روز دشمن آب را به روی اهل بیت امام حسین(ع) و یاران او بسته بود.

این روز به دلیل این که بر اهل بیت سخت گذشت و شاید یکی از روزهای بسیار سخت و مصیبت‌بار برای خاندان پیامبر بود،به عنوان تاسوعای حسینی، مورد توجه شیعیان قرار گرفت.

امام صادق(ع) فرمود: «تاسوعا روزی است که حسین(ع) و اصحاب او در کربلا محاصره شدند و سپاه شامیان بر ضد آنان گرد آمد. ابن زیاد و عمر سعد از فراهم آمدن آن همه سوار خوشحال شدند و آن روز، حسین(ع) و یارانش را ناتوان شمردند و یقین کردند دیگر برای او یاوری نخواهد آمد و عراقیان او را پشتیبانی نخواهند کرد».(5)

در مقابل شیعیان، بنی امیه و پیروانشان روز عاشورا را روز جشن و سرور قرار دادند. به تدریج دشمنان درباره عاشورا احادیثی ساختند تا آن روز را با فضیلت نشان بدهند، در حالی که آن روز، روز غم و اندوه و مصیبت است. روزی است که بهترین انسان را کشتند، جگر رسول خدا را پاره کردند و زنان و کودکان پیامبر را به اسارت بردند، آیا این روز میتواند روز مبارکی باشد؟!

امام صادق(ع) در همین‌ باره می‌فرماید: بنی امیه و همراهان آنان از شامیان، نذر کردند که اگر امام حسین کشته شد و به سپاهیان (بنی‌امیه) آسیبی نرسید و حکومت در خاندان ابی سفیان تثبیت شد، روز عاشورا را‌ عید قرار دهند و به شکرانه پیروزی خود، روزه بگیرند. این عمل، به صورت روش و سنتی میان مردم تاکنون ادامه دارد، که ریشه آن از خاندان ابوسفیان است. در این روز، مردم روزه می‌گیرند و با شادی، با خویشان و بستگان خود،‌رفتار می‌کنند.(6) از این رو در زیارت عاشورا آمده است:

«اللّهم ان هذا یوم تبرّکت به بنو امیّة وابن آکلة الاکباد».(7)

از جمله روایتی که در متون روایی و تاریخی راه یافته آن است که گفته اند: علت نامگذارى روز دهم محرّم به عاشورا آن است که ده نفر از پیامبران به ده کرامت در این روز مورد گرامیداشت الهى قرار گرفته اند.(8) ، در حالی که این سخن صحیح نیست . ابن درید میگوید: «عاشورا یک اسم اسلامی» است و در دوره جاهلیت به این نام معروف نبود. (9)

شیخ عباس قمی با اشاره به همین حدیث به نقل از نویسنده «شفاء الصدور» میگوید: بنی امیه روز عاشورا را مبارک میدانستند. در این روز برای خود خرید میکردند و خرید را در آن روز سنّت کرده بودند.آنان در این روز مراسم عید بر پا میکردند، آن روز را روزه میگرفتند و در آن روز طلب حوائج را مستحب میدانستند، برای همین درباره روز عاشورا فضایل و مناقبی ساخته‏اند و حتی دعائی هم درباره آن درست کرده‏اند که اولش این است: «یا قابل توبة آدم یوم عاشورا، یا رافع ادریس الی السماء یوم عاشورا، یا مسکّن السفینة یوم عاشورا یا غیاث ابراهیم من النار یوم عاشورا». اینها را ساخته‏اند تا امر مشتبه شود. آنان در سخنرانی های خود میگویند: هر نبیّ وسیله و شرفی دارد و در روز عاشورا این شرف زیاد میشود، مانند خاموش کردن آتش نمرود برای ابراهیم، قرار گرفتن سفینه نوح کوه جودی، غرق ساختن فرعون در دریا و نجات حضرت موسی از دست فرعون، نجات حضرت عیسی از دست یهودیان.

شیخ عباس قمی در ادامه میگوید: شیخ صدوق از میثم تمار نقل کرده امت پیامبر، فرزند پیامبر را میکشند و روز عاشورا که فرزند پیامبر را کشته‏اند، روز مبارک قرار میدهند! راوی میگوید: به میثم گفتم: چگونه آن روز را روز مبارک قرار میدهند؟ گفت: آنان در فضیلت آن حدیث جعل میکنند و میگویند: روز عاشورا روزی است که خداوند توبه آدم را پذیرفته با اینکه توبه آدم در ذی حجه پذیرفته شده است.آنان میگویند: در عاشورا، یونس از شکم ماهی نجات یافته، در حالی که در ذی قعده از شکم ماهی نجات یافته است. میگویند: روز عاشورا روزی است که کشتی نوح کنار کوه جودی قرار گرفت در حالی که روز هیجدهم ذی حجه قرار گرفت. آنان میگویند: روز عاشورا دریا برای موسی شکافته شد در حالی که در ربیع الاول شکافته شده بود (10).

حضرت امام رضا(ع) می‌فرماید: «کسی که در روز عاشورا از انجام کارهای مورد نیاز خویش پرهیز نماید، خداوند، حوائج دنیا و آخرت او را برآورده کند و کسی که روز عاشورا را، روز حزن و اندوه و مصیبت و گریه خود قرار دهد، خداوند روز قیامت را، روز شادی و سرور او گرداند و چشمش با دیدن ما در بهشت، روشن گردد.(11)

—————————————————————————————-

پی نوشت‌ها:

1- ابن اثیر ، النهایه فی غریب الحدیث ، ج3 ، ص240

2- طریحی، مجمع البحرین ، ماده عشر ، ج3 ، ص186

3- بحارالانوار، ج 44، ص 223 و ص 250.

4- کافی ،ج4، ص147؛بحار، ج45 ، ص 95 .

5 – سفینه البحار، ج 1، ص 312 (ماده تسع).

6- بحارالانوار ، ج45 ، ص 95 – 96.

7- همان، ج 98، ص 295.

8- حیاة الامام الحسین، ج 3، ‌ص 179.

9- الصحیح من سیرة النبی، ج 4، ص 306 .

10- مفاتیح الجنان، ص 476، اعمال روز عاشورا.

11. سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ص 578، اعمال روز عاشورا.

​

امام خمینی(ره) :

الان هزار وچهارصد سال است که با این منبرها، روضه ها و مصیبت ها، ما را حفظ کرده اند.

آیت الله قاضی(ره):

در عزاداری و زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) مسامحه ننمایید.روضه هفتگی ولو دوسه نفر باشد، اسباب گشایش امور است و اگر هفتگی هم نشد دهه اول محرم ترکنشود.

آیت الله بروجردی(ره):

ایشان مبتلابه درد چشم شدند، فرمودند: «در روز عاشورا مقداری از گِلِ پیشانی عزاداریامام حسین علیه السلام را بر چشمان خود مالیدم، دیگر در عمرم مبتلا به دردچشم نشدم و از عینک هم استفاده نکردم!

آیت اله بهجت(ره):

گریه بر سید الشهدا(ع) از نماز شب بالاتر است.

حاج میرزا اسماعیل دولابی(ره):

محبت و عزاداری برای امام حسین(ع) انسان را زود به مقصد می رساند.

آیت الله بهاءالدینی(ره) :

دستگاه امام حسین(ع) فوق فقه است… نباید به دستگاه امام حسین(ع) اهانت شود، این عزاداری ها احیا کننده نماز و مساجد است.

آیت الله گلپایگانی(ره):

دلم می خواهد نام مرا هم جزء روضه خوان های حضرت سید الشهداء(ع) ثبت نمایند.

آیت الله علامه طباطبایی(ره):

هیچ کس به هیچ مرحله ای از معنویت نرسید، مگر در حرم مطهر امام حسین(ع) و یا در توسل به آن حضرت.

آیت الله عبدالکریم حائری(ره):

روضه خوانی و گریه بر سیدالشهدا(ع) عمل مستحبی است که هزار واجب درآن است.

آیت الله محمد حسين غروى اصفهانى(ره):

در مجلس روضه خوانی که داشتند، مقید بودند که خودشان پای سماور بنشینند و خودشان همه کفش ها را جفت کنند.